Carver’ın 10 Temel İlkesi [1]

1. Söz Sahipliği (Ownership)

Temsilciler Kurulu [2] yetki ve sorumluluğunu kurumun “yasal ve/veya asal”[3] söz sahiplerinden alır ve vazifesini bu grup adına “hizmetkâr lider” [4] düsturuyla çalışmak olarak tanımlar. İlkeli Temsil metodolojisinde “Söz Sahipleri” tüm paydaşları değil yalnızca şirket hissedarlarına benzer konum ve haklara sahip olanları tanımlamak için kullanılır. Bu nedenle Çalışanlar veya Müşteriler, eğer bu tür bir konumları yoksa “Söz Sahibi” olarak nitelendirilmez.

2. İlkeli Temsil Konumu (Governance Position)

“Söz Sahipleri”nin altında ve “Yönetim”in [5] üstündeki konumuyla Temsilciler Kurulu emir-komuta zincirinde müstakil bir halkaya karşılık gelir. Görevi “danışmanlık” değil, “komutanlık”tır. Temsilciler Kurulu’nun varoluş nedeni Yönetime danışmanlık yapmak, sembolik bir pozisyonu doldurmak veya muhalif rolünü üstlenmek değil, yukarıda tanımlanan yetkiyi kullanarak Yönetimi “muktedir kılmak”tır. [6] Çalışanlara devredilen yetki veya performans hedeflerinden nasıl çalışanlar değil Temsilciler Kurulu birinci dereceden sorumluysa, İlkeli Temsil süreci ve sonuçlarından da aynı şekilde Temsilciler Kurulu sorumludur.

3. Tek Vücut (Board Holism)

Temsilciler Kurulu kendisiyle, üyeleriyle, komiteleriyle veya Yönetimle ilgili tüm kararlarını bir grup halinde alır. Başka bir deyişle Temsilciler Kurulu’nun yetkisi bireysel yetkilerin toplamından oluşan bir güç değil, bir grup yetkisidir.

4. Tesir İddiası Kuralları [7] (Ends Policies)

Temsilciler Kurulu kurumun a) yaratmak istediği fark veya tesiri, b) bu farkı hangi hedef kitle için ve c) nasıl bir maliyet ve/veya öncelikle yaratacağını yazılı olarak tanımlar. Bu tanım ilgili alanda yaratılabilecek tüm faydaya karşılık gelmez ancak gerçekleşmesi durumunda kurumun başarılı olarak addedileceği hedefleri kapsar. Bu kapsamdaki kurallar İlkeli Temsil metodolojisinde Tesir İddiası Kuralları olarak adlandırılır ancak kavramsal tutarlılık gözetildiği sürece Temsilciler Kurulu dilediği adı kullanabilir.

5. Temsilciler Kurulu Araçlarına İlişkin Kurallar (Board Means Policies)

Temsilciler Kurulu kendisinin çalışma yöntem ve ilkelerini ve alt birimlerine (komiteler gibi) ve Yönetime yetki ve sorumluluk devrine ilişkin kuralları yazılı olarak tanımlar. Bu kurallar Tesir İddiası kapsamında yer almadıkları ancak yine de Yönetim seviyesinin üstünü ilgilendirdikleri için “Temsilciler Kurulu Araçları” olarak tanımlanır. Bu kurallar İlkeli Temsil metodolojisinde “İlkeli Temsil Süreci” ve “Yetkilendirme” başlıkları altında ele alınsa da, kavramsal tutarlılık gözetildiği sürece, Temsilciler Kurulu dilediği adı kullanabilir.

6. Yöneticinin Kısıtlarına İlişkin Kurallar (Executive Limitations Policies)

Temsilciler Kurulu a) Yönetimin işini nasıl yapacağını tanımlamaktan kaçınmak ve b) işe yarayacak olsa da kabul edilemeyecek iş yapma yöntemlerini tamamen saf dışı bırakmak için operasyonla ilgili kuralları “yasak koyucu” bir yaklaşımla oluşturur. Bu kurallar İlkeli Temsil metodolojisinde “Kısıtlar” başlığı altında ele alınsa da, kavramsal tutarlılık gözetildiği sürece, Temsilciler Kurulu dilediği adı kullanabilir.

7. Kuralların Kapsamı (Policy Sizes)

Temsilciler Kurulu’nun Tesir İddiası, İlkeli Temsil Süreci, Yetkilendirme ve Kısıtlar başlığı altında oluşturduğu kurallar mümkün olan en geniş ve en kapsayıcı seviyeden başlar ve üst seviyelerdeki “yorumlama” alanını kısıtlayarak daha detaylandırılmış bir şekilde alt seviyelere doğru devam eder. Bir bütün halinde oldukça kapsamlı bir doküman vücuda getiren bu kurallar misyon, vizyon, değerler, strateji, bütçe gibi kavramların yerine geçer veya onları gereksiz kılar. Temsilciler Kurulu İlkeli Temsil metodolojisindeki “Kural” tanımı yerine, kavramsal tutarlılığı gözettiği sürece, dilediği adı kullanabilir.

8. Yönetimi Yetkilendirme (Delegation to Management)

Temsilciler Kurulu yetkilendirmeyi bir CEO üzerinden yapmayı tercih ederse, bu yöneticinin kendisi ve Yönetim arasındaki tek nokta olarak koşulsuz yetki ve sorumluluğunu da peşinen kabul eder. Her halükârda Temsilciler Kurulu aynı yetki ve sorumluluğu birden fazla kişi veya organa veremez.

9. Makul Yorumlama (Any Reasonable Interpretation)

İlkeli Temsil kurallarında tanımlanmayan alanlarda alınacak kararlarda, Temsilciler Kurulu yetkilendirdiği kişi ya da organa “makul yorumlama” hakkını da verir. Eğer varsa, Tesir İddiası ve Kısıtlar başlıkları altında makul yorumlama hakkına sahip kişi CEO’dur. İlkeli Temsil Süreci ve Yetkilendirme başlıkları altında ise, Temsilciler Kurulu başka bir görevlendirme yapmadıysa, makul yorumlama hakkı Temsilciler Kurulu Başkanı’na (TKB) aittir.

10. İzleme (Monitoring)

Temsilciler Kurulu kurumun performansını yalnızca ve yalnızca Tesir İddiasındaki hedeflere, varsa makul yorumlanmış halleriyle, ulaşılıp ulaşılmadığının ve bu esnada Kısıtlar başlığı altında tanımlanan istenmeyen durum ve sonuçlardan kaçınılıp kaçınılmadığının adil ve sistematik değerlendirmesiyle saptar. Eğer bir CEO varsa bu değerlendirme CEO’nun değerlendirmesini oluşturur.

Dipnotlar

[1] “Policy Governance” metodolojisinde “Kaynak Döküman” (Source Document) olarak kullanılmaktadır.
[2] Yönetim Kurulu yerine kullanılmaktadır.
[3] Orijinal metodolojide: “Legal” ve “Moral”.
[4] Bkz. Robert K. Greenleaf, Servant Leadership.
[5] Orijinal metodolojide: “Management”. Profesyonel yönetici ve çalışanları kapsar.
[6] İngilizce “empowerment” yerine kullanılmıştır.
[7] Orijinal metodolojideki “Policy” yerine “Kural” kelimesi tercih edilmiştir.